Rose Baltus (21)

Verkoopmedewerker Scotch & Soda

Deze portemonnee, een ouderwets modelletje, is al heel oud. In 1968 kochten mijn opa en oma deze portemonnee voor zakelijk gebruik. Het slot aan de voorzijde, de vele vakken en de rits aan de binnenzijde maakten dit model destijds ideaal.

Een heel systeem

Deze portemonnee heeft heel wat afgereisd. Mijn opa en oma hadden een touringcarbedrijf & reisbureau. De betalingen voor de toeristen die mijn opa vervoerde werden vaak op locatie pas voldaan. Alle betalingen voor onderweg moesten contant in de bus worden opgeborgen. Als hij op reis ging had hij dus behoorlijk wat geld op zak. In de tourbus waarmee hij reed had hij een heel systeem bedacht om de veiligheid rondom de betalingen zo goed mogelijk te kunnen waarborgen. Zo werd het geld op verschillende plekken bewaard. Er waren een kluis en een aktetas aanwezig. Maar ook deze portemonnee was onderdeel van het systeem. In de vakjes bewaarde hij, keurig gescheiden van elkaar, de benzine en tol kosten. Mijn opa droeg hem altijd aan de binnenkant van zijn jas. Voor een gevoel van enige veiligheid had hij er een gat in laten maken en een geel koord aan geregen. Dit gele koord knoopte hij vast aan zijn colbert. Hoe warm het onderweg ook werd, hij deed zijn jasje nooit uit.  

Hotel het Zonnetje

Toen ik klein was speelde ik samen met mijn nichtjes veel met deze portemonnee. Hij lag in het ladekastje van mijn grootouders woonkamer. Omdat de portemonnee op dat moment niet meer zo rijkelijk gevuld was met guldens, maakten wij ons eigen geld. We schreven op strookjes papier bedragen van 5, 10, 20 tot wel 100.000 euro. 

We speelden ‘hotelletje’. We verhuurden kamers, verkochten kopjes koffie en serveerden patat. Onder de naam ‘Hotel het Zonnetje’ speelden we eigenlijk het gewone leven na. Opvallend aan ons speelgedrag was dat we het erg belangrijk vonden dat de prijzen van ons ‘hotel’ reëel waren. Ik kan me nog goed de gesprekken aan de keukentafel herinneren. Ik vroeg oma dan bijvoorbeeld wat de prijs van een kop koffie was en of we niet te duur of te goedkoop waren. Als kind hadden wij natuurlijk helemaal geen zicht op de prijzen van alledaagse zaken. We hadden geen idee wat iets kostte. Achteraf gezien is ‘Hotel het Zonnetje’ niet alleen een leuk maar ook een leerzaam spel geweest.

Mijn maandbudget

Nu ik ouder ben, werk én een maandelijks inkomen heb. Zie ik natuurlijk wel wat het leven kost. Het is gemakkelijk om te wennen aan een maandelijks inkomen en het geld aan van alles uit te geven. Om toch te genieten, maar ook te kunnen sparen, geef ik mezelf een maandbudget. Meer dan het maandbudget mag ik niet uitgeven. Al het geld dat aan het einde van de maand over is maak ik vervolgens over naar mijn spaarrekening. Er zijn maanden dat ik minder uitgeef dan mijn maandbudget toestaat, maar dat is dan dus winst voor mijn spaarrekening!