Piet Karels (1 april 1934 – 4 maart 2015)

In nagedachtenis

“Mijn man vond het belangrijk om grip te krijgen op de nieuwe munt.” – Atie Karels-Bloetjes

Het was een hoogtepunt toen de Euro op 1 januari 1999 werd ingevoerd. De eenvoudige maar overtuigende logica: het is makkelijker om handel te drijven binnen een gemeenschappelijke markt als je dezelfde munteenheid gebruikt. Liet de vertrouwde Gulden verdwijnen en zorgde voor 1 gelijke munt in ons Europa. Hoewel de aanloop naar deze verandering jaren heeft geduurd was deze periode niet voor iedereen even gemakkelijk.

Ook voor Piet was dit een ingewikkelde tijd. Met name in de beginperiode rekende hij alle prijzen terug. Hij deed dit in de supermarkt, bij het postkantoor maar ook bij alle nota’s en facturen van uiteenlopende partijen. De nieuwe prijzen hadden gek genoeg geen waarde meer. Was iets nu juist goedkoop, duur, of had het een redelijke prijs? Om grip te houden op zijn financiën zat er maar één ding op, terugrekenen naar de Gulden.

Via het Noord-Hollands Dagblad schafte hij een speciale calculator aan. Waarmee hij eenvoudig Euro’s kon omrekenen naar Franse Franken, Duitse Marken en Nederlandse Guldens. Alles om de overgang behapbaar en gemakkelijker te maken.

Op een dag kwam Piet thuis met nog een extra hulpmiddel. Deze handige Euro-dispenser. Een plastic ‘portemonnee’ met uitsparingen voor diverse Euromunten met daarin kleine veren. Hier konden de munten eenvoudig ingedrukt worden en één voor één weer worden uitgeschoven indien nodig. Het voorkwam onhandig gerommel en uitzoekwerk met kleingeld op de toonbank bij de bakker. In één oogopslag kon Piet zien welke munt hij moest pakken en wat hij wel en niet tot zijn beschikking had. 

Piet vond het belangrijk de Euro zich  snel ‘eigen’ te maken. Dit was tenslotte de munt waar we het mee moesten doen. Hij vond het belangrijk dat hij deze valuta begreep en inzicht kreeg in de waarde van de nieuwe munt.