Edwin de Voigt (48)

Eventmaker, dichter, docent, tekstschrijver

 

In de kontzak

Dit is mijn portemonnee. In mijn omgeving ben ik een uitzondering. Veertigers met een portemonnee die zijn er nog wel een paar. Onder de veertig bijna geen. Deze lederen heren-, jawel ‘heren’,-portemonnee is van zacht leer. Zodat ie lekker in de kontzak gaat. Wat? Ja, in de kontzak, lekker relaxt. Zo doen gasten uit de jaren ’70 dat. Liever drie keer gerold dan heel de dag voelen of je portefeuille er nog zit. Ik geloof dat de portemonnee in mijn gebruik was van 2004 tot 2019, gekocht bij de betere non-vegan leerwinkel.

Inhoud

Op zich is er niks bijzonders aan. In de naden aan de binnenkant zit nog wat tabak. Waarschijnlijk van Gauloises of shag van Javaanse Jongens 3/4, wat ik daarnaast stak. Dertig jaar heb ik gerookt. Dan doen (of deden) kinderen van bouwvakkers, en dichters en ander artistiek tuig. Ik ben dichter, maar dat dichten blijkt ook te kunnen zonder te roken. Van metselen weet ik dat nog niet zo zeker. Verder zit er nog een oud kortingspasje van BAR in. Een club in Rotterdam (nu POING) onder het Schieblock, een verzamelplek voor creatieve geesten alwaar ik een tijdje in een studio vertoefde.

Herinneringen

Ik ben een creatieve maker, linkse druktemaker, kroegtijger, dichter en humorist. Je begrijpt het al, de portemonnee was meestal gevuld met consumptiebonnen, notities met briljante invallen, wat visitekaartjes, afgescheurde stukjes bierviltje met telefoonnummers (vooral in het pre-smartphone tijdperk). Een dikke portemonnee dus, zonder veel cash en een bankpasje dat altijd op het randje van rood balanceerde. Maar wat een avonturen, tropische reizen en pret hebben we beleefd samen. Wat zijn we vaak dronken geweest, hebben we op de barricade gestaan (strijders noem ze dat nu), samen gelift, gevlogen en getreind en getript. Nu mag hij rusten in het museum. Maar ik ga verder op pad met mijn nieuwe degelijke Samsonite-portemonnee als hardwerkende zzp’er, voor mijn hypotheek en twee kinderen, samen met mijn vrouw. Om tenslotte maar de band Tröckener Kecks te citeren: ‘…doe het 1 voor het geld,  2 voor de show en 3 voor het publiek…maar doe het, doe alles wat je doet met hart en ziel!’

Edwin de Voigt