Rosh Abdelfatah (39)

Filmaker en artistiek directeur van het Arab Film Festival

 

Mijn portemonnee

Deze portemonnee heb ik zo’n tien jaar gelden gekregen van een vriend in Nederland en al die tijd bij me gedragen. Het sleuteltje wat er in zit is van het slot van de backpack, koffer waarmee ik heb rondgereisd. Het heeft altijd met een draadje vastgezeten aan de rits van het vakje voor muntgeld. Vanaf 2016 heb ik ieder jaar anderhalf à twee maanden gereisd. Het vaste startmoment was het Dubai filmfestival in december, waar ik als directeur van het Arab Film festival heen ging. En daarvandaan ging ik na het festival verder naar het Oosten. India, Cambodja …deze portemonnee is op veel plekken geweest.

Mijn verhaal

Twintig jaar geleden ben ik vanuit Koerdistan Syrië naar Nederland gevlucht en ben uiteindelijk in Rotterdam beland, waar ik nu nog woon. Ik heb hier heel veel geleerd, de taal geleerd,  kunstacademie afgerond en alles in me opgenomen. Ik besef me dat beide werelden goede dingen bevatten, en heb ook waardering voor mijn eigen cultuur gekregen.

Wat ik niet geleerd heb is goed omgaan met geld. Ik leefde van dag tot dag. Dat zit een beetje in de cultuur van mijn geboorteland, om je geen zorgen te maken over je financiële toekomst. Ik kom ook uit een landbouw cultuur waar iedereen naast zijn werk ook een stuk grond heeft, waar een keer per jaar geoogst wordt, graan of spelt… Ook dat is een inkomstenbron. Hier in Nederland is het andersom. Je wordt hier haast gedwongen wél over je toekomst, je pensioen na te denken. Het systeem is daarop gebaseerd.

Ik heb gelukkig nooit lang zonder geld gezeten. Er kwam altijd wel snel weer iets op mijn pad, soms uit het niets en soms kwam dat voort uit iets wat ik eerder zelf in gang had gezet. Ik heb veel projecten opgepakt, films gemaakt en sinds 2011 ben ik werkzaam bij het Arab Film Festival-Rotterdam. Met dat werk en 1 project ernaast kan ik goed rondkomen.

Je moet soms op het goede moment het goede idee hebben. Zo is op mijn initiatief  in 2011,  het “Jasmijnplein” in Rotterdam gerealiseerd, samen met hulp van (Syrische) vrienden én steun van politieke partijen in Rotterdam (SP, PvdA en Groen links). Het was een ontmoetingsplaats, een plek waar we het conflict in Syrië onder de aandacht hebben gebracht, met kunst, poëzie en   filmvertoningen. Het plein zat in een oude auto showroom aan de Schiekade en we volgden 24 uur per dag de actuele ontwikkelingen in Syrië. We hebben hoog bezoek gehad en de belangstelling was echt groot en niet alleen vanuit Nederland.